Ebeveynin çocuğa hitap şekli, konuşma dili, bakışı, davranışları çocuklar için büyük önem taşımaktadır. Dışarıdan gelen mesajların tutarsız olması, çocuğun kişilik gelişimini olumsuz yönde etkilemektedir. “Anneciğim, babacığım” şeklinde hitaplarda çocuk kendisini anne, baba gibi düşünerek rol kavramında, kimlik çatışmasına neden olmaktadır. Ebeveynin çocuğa “sevgilim, bir tanem, aşkım, kuzum, hayatım” şeklinde hitap etmesi oldukça sakıncalıdır. Bu sözler çocuğun ruh sağlığına ve cinsel kimlik gelişimine zarar vermektedir. “Aslanım, paşam, prensim, prensesim” şeklinde çocuğu yüceltici hitaplar doğru değildir. Bu hitaplarla büyüyen çocuklar yetişkin olduklarında yakınları tarafından da bu sözlerle hitap edilmesini isterler. Bu şekilde hitap çocuğun ilişkilerde sınır koyma davranışını reddetmesine sebep olmaktadır. “Kızım, oğlum, çocuğum, yavrum, evladım” gibi ya da genelde ismi ile hitap etmek çocuklar için en uygun olan hitap şeklidir. Bu sözler anlamı ile hem doğruluk taşır hem de sevginizi ifade etmektedir.
Şüheda ÇETİN
- Okul Öncesi Öğretmeni
- Özel Eğitim Uzman Öğretici