Bebekler doğmadan önce 9 ay boyunca anne ile temas halindedir. Annenin kokusuna, teninin sıcaklığına alışık olarak dünyaya gelirler. Doğumdan sonraki 3 aylık dönemde bebekler kendilerini annelerinin bir parçası olarak görürler ve ayrılmak istemezler. Bu dönemde akrabalar ve yakınlar tarafından: “ Kucağına alma sakın bebeğini hep ister, hep taşımak zorunda kalırsın” vb. sözleriyle anne ne yapacağını şaşırır. Bir taraftan annesi için ağlayan bebeği diğer taraftan kucağına alma diye sürekli tembihleyen yakınları olunca anne kararsız kalır ve bocalamaya başlar. Kucağa alınmayan bebek sürekli ağlamaya devam eder. Bebek kendini huzursuz, mutsuz, korunaksız hisseder. Çünkü her şey ona yabancıdır. Bu dünyada sadece annesini tanıdığı için annesinin kucağında olduğunda, kokusunu hissettiğinde rahatlayacak ve kendini güvende hissedecektir. Buna “güvenli bağlanma” diyoruz. Güvenli bağlanma annenin çocuğuyla temasta olduğu, kokusunu hissettiği yakınlıkta yani kucağına aldığı zaman gerçekleşir. 1.5 aylık dönemde bebeğin kendini güvende hissettiği yer anne kucağıdır. Bebek başkasının kucağındayken huzursuzlanabilir ve ağlar. Anne bebeği kucağına aldığında sakinleşir. Bu durum da gösteriyor ki bu dönemde bebeklerin en çok anneye ihtiyacı vardır. Bu nedenle çevredekilerin kucağa alma söylemlerine kulak tıkayıp bol bol kucaklamalısınız bebeğinizi. Sevginize, sıcaklığınıza, kokunuza ihtiyacı var bebeğinizin. Kendini güvende hissetmesi için, güvenli bağlılığın oluşması için yakın temasta bulunun. Unutmayın zaman hızlı akıyor ve bebeğiniz çabuk büyüyor. Büyüdüğünde keşke dememek için bol bol sarılın bebeğinize.
Şüheda ÇETİN
- Okul Öncesi Öğretmeni
- Özel Eğitimde Uzman Öğretici
- Oyun Terapisti
- Çocuk Resimlerini Yorumlama Uzmanı