Sen sağ ol iki gözüm

Duydum aziz dostum, canım, cananım
Sevdasını çektiğim ey nazlı dilberim
Yollarını gözlediğim, hasretini çektiğim
Uğruna nice ölümlere koştuğum dostum
Açmış ağzını, yummuş gözünü sitem etmiş
Ne selam göndermiş ne de hatırım sormuş
Hayırsızın, iki pisin, kokmuşun biriydi demiş
Demişte ne hale düştüğümü hiç bilmemiş
Hançer gibi saplanmış sözleri belimi bükmüş
Zaman susmuş, kâinat susmuş da dil susmuş
Kırılmış kökten iki kanadım uçamaz olmuş
Tükenip dizlerimin feri çöktüğümü görmemiş
Belli ki “bir söz bir gönlü bir ömür boyu bahtiyar
Bir söz bir gönlü bir günde eder ihtiyar” duymamış
Yüreğinde merhameti, aşkı, sevdası var olmamış
Ölürdüm bir sözüne, zülüflerinin teline
Uğrunda dünya görünmezdi iki gözüme
Tükenmez aşkla, sevgiyle kimi sevdimse
Tuz bastı yarama, buydu hatam benimde
Ey dost, ne acılar atlatmadık ki evveli ahirde
Topuğumuza inen terle gece ile gündüzde
Yaşamayı unutup yaşatmaya çalıştık her demde
Dağ gibi büyüktür babaların yüreği
Öldürseler de ölmez sevdası, şefkati
Eritir sevginin potasında tüm kötülükleri
Meğer bende beni bilen biri sanırdım
Bilemedik aziz dostum, bilemedik yanıldım
Hata eyledimse kusura bakma yeni aydım
İki elimiz kızıl kanda olsa da sarılır
Düşeni kaldırır, kirleneni yur yıkar
Yaralarını sararız canımız sağ oldukça
Yeter ki sen sağ ol iki gözüm.