Türkülerle başlamak bir yazı dizisine, türkülerin aydınlık yüzüyle başlayabilmek ne güzel. Diyor ya büyük ozan Neşet Ertaş, ‘´Nerede bir türkü söyleyen görürsen korkma, otur yanına. ´´ Evet ben de önce türkülerin yanına oturmak kısmen de olsa onlara olan borcumu ödemek için başlıyorum.
Türkülerimiz bizi belki de en iyi anlatan saf, tertemiz, pırıl pırıl; en insan yanımız, özümüz…
Bir öğrencime yıllık ödev vermiştim Rüzgar Gibi Geçti romanını . İnceleyecek, tahlillerini yapacak ve romandaki ana unsurları belirleyecekti. ‘´Bulamadım öğretmenim.´´ dedi. Belki de hiç aramamıştı, kim bilir belki roman sıkmıştı daha ilk sayfalarından itibaren.
Rüzgar Gibi Geçti´de bir yanılgı anlatılır. Hayatı nasıl ve niçin anlayamadığımız, hangi renklerin durakların bu anlamayı etkilediği anlatılır uzun uzun Scarlett O´hara´nın öyküsünde. Romanın sonunda adeta şu ses yükselir,
Cahildim dünyanın rengine kandım, hayale aldandım boşuna yandım…
‘´ Peki evladım madem bulamadın romanı, o halde Neşet Ertaş´ın Cahildim Dünyanın Rengine Kandım türküsünü iyice dinle ve demek istiyor türkü anlamadan gelme! ‘´ demiştim. Ne alakaysa gibi yüzüme bakan öğrencimin daha sonra nasıl bir Neşet Ertaş hayranı olduğunu gülümseyerek hatırlıyorum.
Rüzgar Gibi Geçti gibi dünya çapında bir klasik romanı nasıl da bir türkünün içine sığdırabilmişti büyük ozan. Daha doğrusu sadece dinlediğimiz nice türkü, kim bilir daha hangi klasikleri barındırmaktadır…
Kanadalı akademisyen Türkiye´ye gelir. Amacı yeni duyduğu Bozlak tavrını yerinde duymak, altyapısını incelemektir. Merhum Özay Gönlüm akademisyene çok şanslı olduğunu, bu tavrın şu anda yaşayan en büyük ozanının Keskin´de yaşamakta olduğunu söyler. Akademisyen büyük bir heyecanla Keskin´e gelir. Taşan, bir bozlak okur akademisyene. Gerisini o akademisyenden dinleyelim:
Bozlak dinlediğiniz zaman, Taşan dinlediğiniz zaman insan sesine bir kez daha hayran kalıyorsunuz. Bozlak, insan sesi olarak belki de son perdemiz!
Evet, Kanadalı bayan akademisyen bu kaydı Kanada devlet televizyonunda gösterir ve program üst üste istekler alır, yeniden yeniden gösterilir.
Övünerek tespit ettiğimiz bir gerçekle bu ilk yazıma son vermek istiyorum. Türk dizileri şu anda tüm dünyada takip edilen diziler arasında ikinci sırada. Türk´ün öyküleri anlaşılıyor ki tekrar ilgi çekmeye başladı ancak şu gerçeği de unutmayalım, türküler o kadar besliyor ki bu dizileri. Bu diziler adeta türkülerle yeniden hayat buluyor. Diziler bu anlamda da Ertaş´a, Taşan´a çok şey borçlu değil mi ne dersiniz?
