Cumhuriyet dönemindeki kazanımlarımız bir bir elimizden kayıp gidiyor, milli servetlerimizden olan Bor Şeker Fabrikamız da satıldı ve biz hala sessizliğimizi büyük bir özenle korumaktayız.´´Dilsizin dilinden anası anlarmış ´´derler.Bizim anamız da yok ki dilimizden anlayan.

Halktan yumurta toplanarak  kurulan şeker fabrikalarımızın kısaca bir tarihçesine göz atalım.

Osmanlı döneminin  bin sekiz yüz kırklı yıllarında şeker fabrikasının kurulma çabalarına girişilmiş fakat girişimciler devletten yeterli desteği görememesinden dolayı gerçekleştirilememiştir.

Derken;

Kullanılması çok yerinde bir atasözümüz aklıma geldi  bu arada,

‘´Akıllı evlat neylesin malı, akılsız evlat neylesin malı´´

Cumhuriyetin kuruluşunun ilk yıllarında Atatürk´ün desteği ile  Uşaklı Molla Ömeroğlu öncülüğünde büyük çabalar sonunda  ilk  Şeker Fabrikası Uşak´ta  17.12.1926 yılında kuruldu.

Uşak´ta kurulan fabrikadan sonra 1934 yılına kadar şeker fabrikası sayımız dörde ulaştı.Daha sonra şeker fabrikalarımızın tek çatı altında toplanma kararı alınarak Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. kuruldu.

İstanbul ve Trakya Şeker Fabrikaları kuruldu.

26.11.1926 tarihinde  Alpulu Şeker Fabrikası kuruluşuyla  ilk milli şekerimizi ürettik.

5.12.1933 tarihinde Eskişehir Şeker Fabrikası kuruldu.

19.10.1934 de  Turhal Şeker Fabrikası kuruldu.

1956 yılına kadar şeker fabrikası sayımız on beşe ulaştı.

1962 yılında Ankara Şeker Fabrikası kuruldu.

1963 yılında Kastamonu Şeker Fabrikası kuruldu.

1977 yılında Afyon Şeker Fabrikası kuruldu.

1982 yılında  MUŞ ve ILGIN Şeker Fabrikası kuruldu.

1983 yılında Bor Şeker Fabrikası kuruldu.

1984 yılında Ağrı Şeker Fabrikası kuruldu.

1985 yılında Elbistan Şeker Fabrikası kuruldu.

1989 yılında Erciş, Ereğli, Çarşamba Şeker Fabrikaları kuruldu.

1991 yılında Çorum Şeker Fabrikası kuruldu.

1993 yılında  Kars, 1998 yılında  Yozgat Şeker Fabrikası kuruldu.

2001 yılında Kırşehir Şeker Fabrikası kuruldu.

Türkiye´nin dört bir tarafını demir ağlar gibi saran şeker fabrikalarının kurulması demek, Türkiye´nin dört bir tarafında bir o kadar şeker pancarı üreticisi demek ve bir o kadar da iş isdihdamı demektir.

On dört tanesinin satılması planlanan,ilk sanayi kuruluşumuz olan şeker fabrikalarında dört bin  personel çalışmakta.

Ve bu fabrikalarda çalışan memurların yapılan özelleştirmelerden etkilenmeyecekleri, memuriyetlerine diğer fabrikalarda ya da başka kamu kuruluşlarına geçebilecekleri yönünde sözler verilmekte.

Peki,

Diğer şeker fabrikalarının satılmayacağı garantisi var mı sizce, bu garantiyi kim verecek?

Hiç kimse veremiyor bu garantiyi.

Bu güne kadar yapılan özelleştirmelerin sonuçlarına bakalım;

--Özelleştirmelerden  sonra üretim artışı oldu mu?

--Tüketici daha kaliteli ürün aldı mı?

--Özelleştirmeler sayesinde iş istihdamı artı mı?

--Çalışanın ücreti artı mı?

Bu sorulara evet yanıtı verebiliyor muyuz?

Daha önceki özelleştirilen kurumların otuz fabrikası varsa, en az yirmisinde üretim yapılmıyor.Üretim yapılmamasının sonucu ülkeye işsizlik sorunu olarak dönüyor.

Özelleştirmenin zararları nelerdir?

Halkın malının yabancı sermayeye aktarılarak haksız rekabet oluşturup, işsizliği artırıp, kamu kaynaklarına zarar vermektedir.Zor şartlarda edinilmiş devlet malını çarçur edip, ülke malını yabancılara satmaktır.

Özelleştirme,  ülke ve halkın çıkarları adına yapılıyorsa amenna.

Fakat şu anki amacı;Siyasi kaynak oluşturup,ekonomi açığını kapatmak için yapılan bir yöntemden başka bir şey değildir.Tek taraflı kazançtır.

Kurumların  yabancı sermayeye satılmasının sonucu,yapılan karın  yurt dışına çıkması demektir.

Başka bir sakıncası ise;

Bizim kendi yerli ürünümüz dururken,ithal mal (kendi ülkesinin ürünü)satarak ülke ekonomisine zarar vermesi demektir.

Kırıkkaleli genç doktorun kuzeni konuştu! Kırıkkaleli genç doktorun kuzeni konuştu!

Son on yılda yüzlerce Cumhuriyet değerlerimiz satıldı, açıklar kapatılmaya çalışıldı,iki yakamız bir araya geldi mi?

Hayır.

Neden?

Üretim yok, sadece tüketim toplumu haline getirildik. Özelleştirmeden dolayı ülkede 16 bin kişi işsiz kaldı.Özelleştirme halka yaramadı.Tüketiciye yaramadı.Halkın refahı artmadı.

Kısacası,

Özelleştirme bize kaybettiriyor,halka dönen rahatlama değil, kocaman bir işsizlik.Toplumsal başarısızlık.