Zor ama
Bazı kurum ve kuruluşlardan destek alamayan kişisel gayretleri ile faaliyet gösteren kulüp temsilcileri sıkıntılarını dile getirdiler. Anadolu´nun merkezinde bulunan Kırıkkale ilimizde ışıklandırmaları bulunan sahalarda idman yapmakta büyük sıkıntı çektiklerini söylediler. Bu sahaların merkeze olan mesafeleri 3 km birisi diğeri 8 km bir başkası ise 50 km mesafede bulunmaktadır. Bizler buralara idman yapmaya gitmek için özel minibüsler tutmak gerekmektedir. Buralara 75 TL ile 175 TL arasında bir ücret ödememiz gerekmektedir.Haftada üç gün veya dört gün antraman a gidersek birde hafta sonu maçlara gitmek zorundayız.Bu tablo karşısında nereye kadar nasıl dayanacağız.
MERKEZDE SAHAMIZ YOK
Merkezde en az 9-10 tane amatör takımlar var.Tabi birde bunların U19 -U17 ve U16 gibi branşlarda faaliyet göstermek zorundalar hepsi olmasa da. Bizler bu şartlarda çok zor durumlarda kalıyoruz.Şehir merkezinde gece ışıklandırması olan bir sahamız olsa,sıkıntılarımız kısmi de olsa giderilecek.Kurum ve kuruluşlarımız kendi bünyelerinde faaliyet gösterip kendi tesislerinde yararlanabilseler o zaman sorunlar kökten çözülecek.
MERKEZ DE GENÇLİK KAMPIMIZ YOK
Kırıkkale merkezinde bir gençlik kamp üzümüz yok iken bizler bu çiçek olan gençlerimizi internet cafe köşelerinden cafeler den ve kıraathanelerden çirkin görüntü alanlarından nasıl koruyacağız.Hal böyle olunca bir spor damı olarak soruyorum.Kurum ve kuruluşların kendi tesislerinden yararlandırılmazsa Milli Eğitimdeki yanlış uygulamalar değişmezse okullarda hafta içerisindeki derslerden sonra konulan kurslar hafta sonunda Halk eğitimden açılan kurslar hafta sonundan alınmazsa bu çiçekler nasıl açacak,merak ediyorum.Mevsim itibarı ile saat 16 : 00 ile 16:30 da havanın karardığı dikkate hiç alınmazsa.
KÖŞE
YUSUF BEDİR
91.DK
Bir bilene soralım.
Bir spor adamı olarak konuşulanlara bakıyorum,yapılanlara bakıyorum,yapılamayanları görüyorum akıl sır erdiremiyorum.Spor bakanımızın alt yapı ile projelerine ,programlarına ve konuştuklarını işitiyoruz ve orada duruyorum.Kendi kendime sorular soruyorum.Milli Eğitim Bakanımıza diyorum ki dünyanın neresinde altıncı sınıflar ile onuncu sınıflar arasında öğrenim gören çocuklarımız haftada iki gün arka arkaya maç yapıyor.Futsal antramanları futsal maçları hemen peşinden okul maçları ve beden eğitim dersleri uygulaması yapılan programlardan biz nasıl alt yapı oluştura caz. Kulüplerimize nasıl futbolcu kazanacağız.Bu gençlerimizde fiziksel ve zihinsel gelişim nasıl oluşacak.
Öğrenci ne yapacak
Bunlar yetmiyormuş gibi hafta içerisinde derslerin bitiminde haftanın iki gününde konulan kurslar bu çocukların karınlarının tam acıktığında zihinsel yorgunlukların doruğa çıktığında ne verilecek ne kazanılacak.Bu soruları size her al de kimse sormadı Sayın Bakanım.Bir öğrenci sabahları 8:00 ile 8:30 da derlere başlıyor.16:00 da dersten çıkıyor.17:00 de kulüplere geliyorlar.Kursa katılanlar ise öğlen paydosundan başlayıp 17:30´a kadar aç kalıyorlar.Daha sonra tedbir olarak bir simit atıştırıyorlar ayak üstü.Bu saatlerde okuldan ayrılan bir öğrenci spor kulüplerinde spor yaşamını idame ettirmek istiyorsa antramana çıkması 16:30´u buluyor.Mevsim kış olunca 16:30 da hava kararıyor.Merkezde ışıklandırma olmayan bir sahada nasıl antraman yaparlar,çünkü hava kararıyor.Anadolu kulüplerinin kaç tanesinde ışıklandırma bulunan saha var.
Bizim günahım ne
Günahımız sporu sevmek mi.Kırıkkale de yaşamak mı.Okulda okumak mı.Okullarımızda beden eğitimindeki güzellikler yanlışlıklar hangisi hangisini götürür.Şimdi bu kadar yoğun proğram içerisinde bir öğrenci nasıl beslenir soruyorum.Böyle bir uygulama dünyanın neresinde var.Bu alt yapılar nasıl kurulacak nasıl oluşturulacak Lütfen bizi aydınlatır mısınız.Bizim günahımız ne.
